بسم الله
امسال که سال مادر خوبی‌هاست رزق همه عاشقان به دست زهراست
بــه بــه کــه بـهـار بــوی زهـــرا دارد سالی گه نکوست از بهارش پیداست
سال جدید از راه رسید و همه شادمان؛ یکی به دنبال خرید لباس نو، دیگری به دنبال خرید شیرینی و میوه و آجیل.
من هم می‌خواستم سفره هفت سین بچینم. هرچه فکر کردم چگونه سفره هفت سین را بچینم که حضرت مادر(س) نیز خشنود گردد، چیزی به ذهنم نمی‌رسید تا اینکه ندایی برایم تدایی شد:
بود سـیـن نـخـسـتـین سیلی کین به روی مــادرم بــا دســت سـنـگـیـن
همین کافی بود تا اشک‌ها جاری گردد...
خسته و افسرده، ناراحت و غمگین به فکر سفره هفت سین. فکری به ذهنم زد. از فرزندان حضرت مادر(س) مدد گرفتم و سفره هفت سینی متفاوت چیدم.
اول قصدم بر این بود که هفت سین جبهه‌ای بچینم، اما فراهم کردن لوازمی مانند سیمینُف و سیم خاردار و امثالهم زمان‌بر و مشکل بود.
النهایه تصمیم بر این شد تا تِم یا همون قالب کار جبهه‌ای باشد و سفره هفت سین هم همان سیب و سنجد و سماق خودمان.
نتیجه این شد که می‌بینید:
اینجا دانشگاهمون هست. فکر نمی‌کردم این سفره هفت سین ساده تا این حد مورد استقبال قرار گیرد که دانشجویان مدام ازش عکس بگیرند.
***
از سیاست دلم گرفته؛ عده‌ای فکر کرده‌اند که امور مملکتی آن هم مملکتی مثل جمهوری اسلامی، خاله بازی است!
از یک‌رو بکش مکش داخلی اصلاح طلبان و کارگزاران و اعتدالیون، از طرفی خرابکاری‌های دیپلماسی و مِستر ظریف و عراقچی و تیم مذاکره کننده.
از طرفی سبد کالا یا همان اقتصاد صدقه‌ای و سرکوب شدن عزت مردم و از طرفی از بین رفتن گرانی‌ها(به گفته رئیس جمهور) و ارزان شدن! اون هم با افزایش 20درصدی قبوض آب!
اگر خرابکاری‌های این دولت را تا پایان سال 92 بنگریم، متوجه خواهیم شد در این سه سال و اندی ماه باقی مانده چه اتفاقات عجیب دیگری بر سرمان خواهد آمد.
هنوز عمری از دولت جدید نگذشته، چندین خط قرمز نظام مورد تهدید قرار گرفت: تماس تلفنی شیخ با اوباما، تعطیلی نیروگاه‌های هسته‌ای، دیدار اشتون با فعالین فتنه و...
دقت داشته باشید که گفتم خط قرمزها مورد تهدید قرار گرفت؛ نگفتم مورد تعرض؛ چرا که اگر خط قرمزی رد شود، رهبری مقابلش خواهد ایستاد.
صحبت‌های سیاسی بماند برای وقتی مناسب‌تر. ان‌شاالله در سال جدید مسئولان عاقلانه‌تر و هوشمندانه‌تر عمل کنند و به منتقدین انگ بی سواد و تحصیل ناکرده و از این جور چیزها نزنند.
دلم یاد امام(ره) رو کرده. گرچه حضورش را درک نکرده‌ام اما با تمام وجود به ایشان علاقه دارم و از خیلی‌هایی که در زمان امام(ره) بودند، بهتر می‌شناسمش.
برای دیدن تصویر اصلی کلیک کنید
امیدوارم روزی شرمنده امام گرانقدر و شهدای بزرگوار نشویم و تا زنده هستیم بتوانیم دِین و حقی که به گردنمون هست رو به نحو احسن ادا کرده و قلب نازنین امام زمانمون رو راضی و خشنود کنیم. ان‌شاالله
